Erlotinib - wskazania

Erlotinib jest skuteczną substancją czynną stosowaną w terapii nowotworowej. Znajduje zastosowanie szczególnie w leczeniu zaawansowanego raka płuca niedrobnokomórkowego, w przypadku którego inne leki przeciwnowotworowe nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Może być również stosowany w terapii raka trzustki, zwykle w skojarzeniu z gemcytabiną. Podstawowym mechanizmem działania erlotinibu jest hamowanie kinazy tyrozynowej, enzymu odgrywającego kluczową rolę w procesach komórkowych i rozwoju nowotworów.

Erlotinib - jak stosować, dawkowanie

Zalecane dawkowanie erlotinibu wynosi zazwyczaj 150 mg na dobę. Lek przyjmuje się na czczo, co najmniej na godzinę przed lub 2 godziny po posiłku. Dawkę oraz czas trwania terapii powinien dobierać lekarz prowadzący na podstawie indywidualnej reakcji pacjenta na lek, jego stanu ogólnego oraz rodzaju i zaawansowania schorzenia. W przypadku wystąpienia poważnych działań niepożądanych, lekarz może zdecydować o czasowym przerwaniu leczenia lub modyfikacji dawki.

Erlotinib - przeciwwskazania

Stosowanie erlotinibu jest przeciwwskazane u osób z nadwrażliwością na tę substancję lub jakikolwiek składnik leku. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z chorobami nerek, wątroby lub serca. Erlotinib jest preparatem przeciwnowotworowym i nie powinien być stosowany podczas ciąży i karmienia piersią bez bezpośrednich zaleceń lekarza.

Erlotinib - interakcje z lekami

Działanie erlotinibu może ulec zmniejszeniu przez leki zawierające rifampicynę, karbamazepinę czy fenytoinę, które przyspieszają metabolizm tego leku. Również leki na refluks żołądkowo - przełykowy mogą zmniejszyć skuteczność erlotinibu. Istotne jest rzucenie palenia tytoniu przed i w czasie leczenia, ponieważ nikotyna obniża stężenie erlotinibu we krwi.

Erlotinib – skutki uboczne

Wśród dość częstych skutków ubocznych stosowania erlotinibu można wymienić biegunkę, wymioty, ból brzucha, utratę apetytu, zmęczenie, trudności z oddychaniem, kaszel, wysypkę, suchość i pękanie skóry, a także zaczerwienienie i ból w miejscach dotykanych (palce rąk i stóp). W przypadku wyżej wymienionych objawów, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem.