Ursodeoxycholic acid – wskazania

Ursodeoxycholic acid, zwana również kwasem ursodeoksycholowym, jest substancją czynną stosowaną głównie w terapii chorób wątroby. Jest wykorzystywany w leczeniu pierwotnej marskości żółciowej, ale także może być stosowany jako pomocniczy środek w leczeniu niektórych form kamicy żółciowej, szczególnie tych powiązanych z niewydolnością wątroby. Wymaga stałego monitorowania podczas stosowania, ze względu na możliwe efekty uboczne.

Ursodeoxycholic acid – jak stosować, dawkowanie

Stosowanie i dawkowanie kwasu ursodeoksycholowego powinno być zawsze nadzorowane przez lekarza. Lek, zawierający tę substancję czynną, zwykle jest przyjmowany doustnie, a ilość dawek dziennie zależy od konkretnej sytuacji klinicznej oraz od schematu leczenia ustalonego przez lekarza. Dawkowanie może się różnić w zależności od stopnia zaawansowania choroby oraz odporności pacjenta. Ważne jest regularne monitorowanie profilu wątrobowego podczas terapii.

Ursodeoxycholic acid – przeciwwskazania

Stosowanie kwasu ursodeoksycholowego jest przeciwwskazane dla pacjentów z czynnym zapaleniem pęcherzyka żółciowego, niedrożnością drogi żółciowej, ciężką niewydolnością wątroby lub nerkami, jak również dla pacjentów z uczuleniem na ten element. Istnieją także pewne ograniczenia co do stosowania tego leku u kobiet będących w ciąży lub karmiących piersią. Decyzję o możliwości stosowania leku powinien podjąć lekarz.

Ursodeoxycholic acid – interakcje z lekami

Ważne jest poinformowanie lekarza o wszystkich lekach jakie pacjent przyjmuje, głownie tych stosowanych w niewydolności wątroby czy leków stosowanych w terapii cholesterolowej, co do których istnieją doniesienia o potencjalnej interakcji z kwasem ursodeoksycholowym. To może zmienić skuteczność leczenia lub zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia skutków ubocznych.

Ursodeoxycholic acid – skutki uboczne

Potencjalne skutki uboczne stosowania kwasu ursodeoksycholowego to między innymi nudności, ból brzucha, biegunka, zawroty głowy czy reakcje alergiczne. Ważne jest, aby pacjent natychmiast skontaktował się z lekarzem w razie wystąpienia jakichkolwiek niepokojących oznak po zastosowaniu leku. Często, podczas terapii wymagane jest regularne badanie krwi dla monitorowania działania leku.