Ketipinor

1. Co to jest Ketipinor i w jakim celu się go stosuje

Ketipinor zawiera substancję nazywaną kwetiapiną. Należy ona do grupy leków
przeciwpsychotycznych. Ketipinor jest stosowany w leczeniu kilku chorób takich, jak:

- depresja w przebiegu choroby dwubiegunowej, kiedy pacjent odczuwa smutek, depresję, brak
  energii, utratę apetytu, ma poczucie winy lub nie może spać;
- mania, kiedy pacjent jest bardzo silnie podekscytowany, uradowany, pobudzony, pełen
  entuzjazmu lub nadmiernie aktywny lub ma zaburzoną zdolność krytycznej oceny, jest
  agresywny lub uciążliwy;
- schizofrenia, kiedy pacjent słyszy i widzi nierzeczywiste głosy i obrazy, przyjmuje za
  prawdziwe nieistniejące rzeczy, jest nadmiernie podejrzliwy, zaniepokojony, zagubiony, ma
  poczucie winy, jest napięty, przygnębiony.

Lekarz może zalecić kontynuowanie stosowania leku Ketipinor nawet wtedy, gdy samopoczucie
pacjenta już się poprawi.

2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Ketipinor

Kiedy nie przyjmować leku Ketipinor

- jeśli pacjent ma uczulenie na kwetiapinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienionych w punkcie 6),
- jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków:
  • niektóre leki stosowane w zakażeniu wirusem HIV,
  • leki z grupy azoli (stosowane w zakażeniach grzybiczych),
  • erytromycynę lub klarytromycynę (stosowane w zakażeniach),
  • nefazodon (stosowany w leczeniu depresji).

W razie wątpliwości należy poradzić się lekarza lub farmaceuty przed przyjęciem leku Ketipinor.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Ketipinor należy poinformować lekarza lub farmaceutę,
jeżeli:
- pacjent lub ktoś z członków rodziny pacjenta ma lub miał jakiekolwiek problemy z sercem,
  na przykład zaburzenia rytmu serca, osłabienie mięśnia sercowego lub zapalenie mięśnia
  sercowego lub jeśli pacjent przyjmuje albo przyjmował jakiekolwiek leki, które mogłyby mieć
  wpływ na czynność serca,
- pacjent ma niskie ciśnienie tętnicze krwi,
- pacjent przebył udar mózgu, szczególnie, jeżeli pacjent jest w podeszłym wieku,
- pacjent ma problemy z wątrobą,
- pacjent miał kiedykolwiek napady drgawek (padaczka),
- pacjent ma cukrzycę lub jest zagrożony rozwojem cukrzycy. W takich sytuacjach lekarz może
  sprawdzać stężenie cukru we krwi pacjenta podczas leczenia lekiem Ketipinor,
- pacjent miał w przeszłości zmniejszoną liczbę białych krwinek (co mogło być lub nie
  spowodowane działaniem innych leków),
- pacjent jest w podeszłym wieku i ma chorobę Parkinsona/parkinsonizm,
- pacjent jest osobą w podeszłym wieku z otępieniem (upośledzeniem czynności mózgu);
  w takim przypadku leku Ketipinor nie należy przyjmować, ponieważ u takich chorych leki
  z grupy, do której należy także Ketipinor, mogą zwiększać ryzyko wystąpienia udaru,
  a niekiedy także ryzyko zgonu, u osób w podeszłym wieku z otępieniem,
- u pacjenta lub w jego rodzinie występowały zakrzepy, ponieważ ze stosowaniem leków, takich
  jak ten, związane jest powstawanie zakrzepów,
- jeśli u pacjenta występuje lub występowały w przeszłości zaburzenia oddychania pod postacią
  krótkich okresów bezdechu podczas snu (nazywanych zespołem bezdechu śródsennego)
  i pacjent przyjmuje leki spowalniające/hamujące normalną pracę mózgu,
- jeśli u pacjenta występuje lub w przeszłości występowało zaburzenie polegające na niemożności
  całkowitego opróżnienia pęcherza (zatrzymanie moczu), pacjent ma powiększoną prostatę,
  przeszkodę w jelitach albo podwyższone ciśnienie w oku. Te problemy czasami są wywoływane
  przez leki (tzw. preparaty antycholinergiczne), które wpływają na funkcjonowanie nerwów, by
  leczyć określone schorzenia,
- pacjent w przeszłości nadużywał alkoholu lub leków.

Należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeśli po przyjęciu leku Ketipinor u pacjenta występują:
- połączenie objawów takich jak: gorączka, sztywność mięśni o znacznym nasileniu, nadmierna
  potliwość lub zaburzenia przytomności umysłu (stan ten jest nazywany złośliwym zespołem
  neuroleptycznym); może zachodzić konieczność natychmiastowego zastosowania leczenia,
- mimowolne ruchy mięśni, przede wszystkim mięśni twarzy i języka,
- zawroty głowy lub dotkliwa senność: te zmiany mogą zwiększać ryzyko przypadkowego urazu
  (upadku) u pacjentów w podeszłym wieku,
- napady drgawek (padaczka),
- długotrwały, bolesny wzwód (priapizm),
- szybkie i nieregularne bicie serca, nawet podczas odpoczynku, kołatanie serca, trudności
  z oddychaniem, ból w klatce piersiowej lub niewyjaśnione zmęczenie. Lekarz będzie musiał
  zbadać serce i jeśli to konieczne, natychmiast skierować pacjenta do kardiologa.

Wszystkie te objawy mogą wystąpić podczas leczenia lekami z tej grupy terapeutycznej.

Należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeżeli u pacjenta wystąpi:
- łączne występowanie gorączki, objawów grypopodobnych, bólu gardła lub jakichkolwiek
  innych zakażeń, jako że może to być następstwo bardzo małej liczby krwinek białych we krwi,
  w związku z czym może być konieczne przerwanie stosowania leku Ketipinor i (lub)
  zastosowanie odpowiedniego leczenia.
- zaparcie łącznie z utrzymującym się bólem brzucha lub uporczywe zaparcie mimo leczenia,
  jako że może to prowadzić do bardziej poważnej blokady jelit.
- Myśli samobójcze lub nasilenie się depresji
  Osoby, u których występuje depresja, mogą mieć czasami myśli o samookaleczeniu lub
  o popełnieniu samobójstwa. Takie objawy, czy zachowania, mogą nasilać się w początkowej
  fazie leczenia, gdyż wszystkie leki przeciwdepresyjne zaczynają działać po pewnym czasie,
  zazwyczaj po upływie dwóch tygodni, czasem później. Te myśli mogą się nasilać po nagłym
  odstawieniu leku. Większą skłonność do takich myśli przejawiają młode osoby dorosłe. Dane
  z badań klinicznych wskazują na zwiększone ryzyko myśli samobójczych i (lub) zachowań
  samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z depresją.

  Jeśli u pacjenta kiedykolwiek wystąpią myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu, należy
  niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala. Pomocne może okazać się
  poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji oraz poproszenie ich o przeczytanie tej
  ulotki.
  Można także poprosić te osoby, aby w razie zaobserwowania u pacjenta nasilenia objawów
  depresji lub innych niepokojących zmian w zachowaniu powiedziały o tym pacjentowi.

Ciężkie reakcje skórne (ang. Severe cutaneous adverse reactions, SCARs)

Podczas leczenia tym lekiem bardzo rzadko zgłaszano ciężkie reakcje skórne, które mogą zagrażać
życiu lub prowadzić do zgonu. Najczęściej występują one w postaci:
- Zespołu Stevensa-Johnsona, rozsianej wysypki z powstawaniem pęcherzy i łuszczeniem skóry,
  zwłaszcza wokół ust, na nosie, oczach i narządach płciowych;
- Toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka, cięższej postaci powodująca rozległe
  złuszczanie naskórka;
- Polekowej reakcji z eozynofilią oraz objawami układowymi (zespół DRESS, ang. Drug
  Reaction with Eosinophilia and Systemic Symptoms), obejmującymi objawy grypopodobne
  z wysypką, gorączką, powiększeniem węzłów chłonnych i nieprawidłowymi wynikami badań
  krwi (w tym zwiększeniem liczby białych krwinek (eozynofilia) i stężenia enzymów
  wątrobowych);
- Ostrej uogólnionej osutki krostkowej (ang. Acute Generalized Exanthematous Pustulosis,
  AGEP ) - małych pęcherzy wypełnionych ropą;
- Rumienia wielopostaciowego (ang. Erythema Multiforme, EM) - wysypki skórnej
  z nieregularnymi, swędzącymi, czerwonymi plamami.

Jeśli u pacjenta wystąpią te objawy, należy przerwać stosowanie leku Ketipinor i natychmiast

skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się po pomoc medyczną.

Zwiększenie masy ciała

U pacjentów przyjmujących Ketipinor obserwowano zwiększenie masy ciała. Pacjent samodzielnie
oraz lekarz powinni regularnie sprawdzać masę ciała pacjenta.

Dzieci i młodzież

Lek Ketipinor nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Lek Ketipinor a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Nie należy przyjmować leku Ketipinor, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków:
- niektóre leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV,
- leki z grupy azoli (stosowane w zakażeniach grzybiczych),
- erytromycynę lub klarytromycynę (stosowane w zakażeniach),
- nefazodon (stosowany w leczeniu depresji).

Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków:
- leki przeciwpadaczkowe (takie, jak fenytoina lub karbamazepina),
- leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego,
- barbiturany (stosowane w zaburzeniach snu),
- tiorydazynę lub lit (inne leki przeciwpsychotyczne),
- leki wpływające na rytm serca, na przykład leki, które mogą zaburzyć bilans elektrolitowy
  (zmniejszenie poziomu potasu lub magnezu), takie jak leki moczopędne (powodujące
  zwiększenie wydalania moczu) lub niektóre antybiotyki (leki zwalczające zakażenia),
- leki, które mogą powodować zaparcie,
- leki (tzw. preparaty antycholinergiczne), które wpływają na funkcjonowanie nerwów, by leczyć
  określone schorzenia.

Przed przerwaniem leczenia jakimkolwiek lekiem pacjent powinien skonsultować się z lekarzem.

Ketipinor z jedzeniem, piciem i alkoholem

- Ketipinor można zażywać z pokarmem lub bez pokarmu.
- Podczas leczenia lekiem Ketipinor należy zachować ostrożność w piciu napojów alkoholowych,
  ponieważ łączny efekt działania leku Ketipinor i alkoholu może powodować senność.
- W okresie przyjmowania leku Ketipinor nie należy spożywać soku grejpfrutowego. Może on
  wpływać na sposób działania leku.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Pacjentka nie powinna przyjmować leku Ketipinor podczas ciąży bez uprzedniego omówienia tej
kwestii ze swoim lekarzem. Leku Ketipinor nie należy przyjmować w okresie karmienia piersią.

Następujące objawy, które mogą wskazywać na zespół odstawienia mogą wystąpić u noworodków
matek, które przyjmowały Ketipinor w ostatnim trymestrze ciąży (ostatnich trzech miesiącach ciąży):
drżenie, sztywność mięśni i (lub) osłabienie, senność, pobudzenie, zaburzenia oddychania oraz
utrudnienie pobierania pokarmu. Jeżeli u dziecka pacjentki wystąpią którekolwiek z tych objawów
może zachodzić konieczność skontaktowania się z lekarzem.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Lek ten może powodować senność. Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn do czasu
poznania, w jaki sposób lek wpływa na organizm pacjenta.

Wpływ na wyniki badania moczu na obecność leków

U pacjentów stosujących lek Ketipinor badania moczu na obecność leków wykonywane niektórymi
metodami mogą wykazywać obecność metadonu lub pewnych leków stosowanych w depresji,
nazywanych trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi (TCA), chociaż pacjent nie stosuje tych
leków. Zaleca się wykonanie tych badań innymi metodami w celu potwierdzenia wyników.

Lek Ketipinor zawiera laktozę
Ketipinor zawiera 19,7 mg, 39,3 mg lub 59 mg laktozy (w postaci jednowodnej), odpowiednio w
100 mg, 200 mg i 300 mg tabletce. Jeśli stwierdzono u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów,
należy skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.

Inne substancje pomocnicze

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak przyjmować Ketipinor

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości
należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkę początkową określi lekarz prowadzący. Dawka podtrzymująca (dawka dobowa) będzie zależeć
od nasilenia choroby i potrzeb danego pacjenta, lecz wynosi zwykle od 150 mg do 800 mg.
- Tabletki leku należy zażywać raz na dobę, przed snem, lub dwa razy na dobę, w zależności od
  tego, na jaką chorobę cierpi pacjent.
- Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą.
- Tabletki można przyjmować z pokarmem lub bez pokarmu.
- W okresie przyjmowania leku Ketipinor nie należy spożywać soku grejpfrutowego. Może on
  wpływać na sposób działania leku.
- Nie należy przerywać zażywania tabletek nawet wówczas, gdy następuje poprawa
  samopoczucia, dopóki lekarz nie zdecyduje.

Zaburzenia czynności wątroby

Lekarz może zalecić zmianę sposobu dawkowania u pacjentów z niewydolnością wątroby.

Pacjenci w podeszłym wieku

Lekarz może zalecić zmianę sposobu dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Leku Ketipinor nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Ketipinor

W razie zastosowania większej dawki leku Ketipinor niż przepisana przez lekarza, można odczuwać
senność, zawroty głowy, nieprawidłowe bicie serca. Należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub
zgłosić się do najbliższego szpitala. Należy zabrać tabletki leku Ketipinor ze sobą.

Pominięcie przyjęcia leku Ketipinor

Jeżeli została pominięta jedna dawka leku, należy ją zażyć jak najszybciej, gdy tylko pacjent sobie
o tym przypomni. Jeżeli czas pozostały do kolejnej dawki jest niedługi, należy odczekać i zażyć
dawkę o tej zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej
dawki.

Przerwanie przyjmowania leku Ketipinor

W przypadku nagłego przerwania stosowania leku Ketipinor, mogą wystąpić trudności w zasypianiu
(bezsenność) lub pacjent może odczuwać: nudności, bóle głowy, biegunkę, wymioty, zawroty głowy
lub drażliwość. Lekarz może zalecić stopniowe zmniejszanie dawki leku przed przerwaniem leczenia.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- zawroty głowy (mogą prowadzić do upadków), ból głowy, suchość w jamie ustnej,
- uczucie senności (które może przeminąć w miarę trwania stosowania leku Ketipinor) (może
  prowadzić do upadków),
- objawy odstawienia (objawy występujące po przerwaniu stosowania leku Ketipinor) w tym:
  trudności w zasypianiu (bezsenność), nudności, bóle głowy, biegunka, wymioty, zawroty
  głowy, drażliwość. Zaleca się stopniowe odstawianie leku przez okres przynajmniej 1 do
  2 tygodni.
- zwiększenie masy ciała,
- nieprawidłowe skurcze mięśni; może to być utrudnienie rozpoczęcia ruchu, drżenie, niepokój
  ruchowy lub sztywność mięśni bez bólu,
- zmiany zawartości we krwi pewnych substancji tłuszczowych (triglicerydów oraz cholesterolu
  całkowitego).

Często (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów):
- przyspieszenie czynności serca,
- uczucie nierównomiernego bicia serca, że serce wali jak młot, bicie serca jest szybkie lub są
  pauzy w rytmie serca,
- zaparcia, podrażnienia żołądka (niestrawność),
- osłabienie,
- obrzęk rąk lub nóg,
- obniżenie ciśnienia krwi podczas wstawania. Może to powodować zawroty głowy lub omdlenia
  (mogą prowadzić do upadków),
- zwiększenie stężenia glukozy we krwi,
- niewyraźne widzenie,
- nietypowe sny i koszmary senne,
- zwiększenie łaknienia,
- uczucie rozdrażnienia,
- zaburzenia mowy i wypowiedzi,
- myśli samobójcze i pogorszenie depresji,
- duszność,
- wymioty (głównie u osób w podeszłym wieku),
- gorączka,
- zmiany stężeń hormonów tarczycy we krwi,
- zmniejszenie liczby pewnych rodzajów krwinek we krwi,
- zwiększenie stężeń enzymów wątrobowych mierzonych we krwi.
- zwiekszenie stężenia hormonu – prolaktyny we krwi. Zwiększone stężenie prolaktyny może
  rzadko prowadzić do:
  • nabrzmienia piersi zarówno u mężczyzn, jak i kobiet, oraz nieoczekiwanego pojawienia
     się mleka,
  • braku lub nieregularnego miesiączkowania u kobiet.

Niezbyt często (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów):
- drgawki lub napady drgawek,
- reakcje alergiczne, takie jak krostki (bąble) na skórze, obrzęk skóry i obrzęk wokół ust,
- nieprzyjemne odczucia w obrębie kończyn dolnych (określane także jako zespół niespokojnych
  nóg),
- utrudnione połykanie,
- mimowolne ruchy mięśni, przede wszystkim mięśni twarzy i języka,
- zaburzenia sprawności seksualnej,
- cukrzyca,
- zmiana czynności elektrycznej serca widoczna w zapisie EKG (wydłużenie odstępu QT),
- wolniejsza niż normalnie akcja serca, która może występować w czasie rozpoczynania leczenia
  i może być związana z obniżeniem ciśnienia tętniczego i omdleniami,
- utrudnienie oddawania moczu,
- omdlenia (mogą prowadzić do upadków),
- zatkany nos,
- zmniejszenie liczby krwinek czerwonych we krwi,
- zmniejszenie ilości sodu we krwi,
- nasilenie istniejącej cukrzycy,
- dezorientacja.

Rzadko (mogą wystąpić u 1 na 1 000 pacjentów):
- łączne występowanie wysokiej temperatury ciała (gorączki), pocenia się, sztywności mięśni,
  odczucia senności lub niemal omdlenia (zaburzenie określane mianem „złośliwego zespołu
  neuroleptycznego”),
- zażółcenie skóry i gałek ocznych (żółtaczka),
- zapalenie wątroby,
- długotrwały, bolesny wzwód prącia (priapizm),
- obrzmienie piersi i nieoczekiwane wydzielanie mleka (mlekotok),
- zaburzenia cyklu miesiączkowego,
- powstawanie zakrzepów w żyłach, zwłaszcza nóg (objawy to: obrzmienie, ból i zaczerwienienie
  nóg), fragment zakrzepu może przemieścić się ze strumieniem krwi do płuc powodując ból
  w klatce piersiowej i utrudnienie oddychania. Jeśli pacjent zauważy którekolwiek z
  wymienionych objawów, powinien niezwłocznie udać się do lekarza lub szpitala.
- chodzenie, mówienie, jedzenie lub wykonywanie innych czynności przez sen,
- zmniejszenie temperatury ciała (hipotermia),
- zapalenie trzustki,
- stan (określany jako „zespół metaboliczny”), w którym występuje kombinacja 3 lub więcej
  spośród następujących cech: zwiększona ilość tłuszczu brzusznego, zmniejszenie „dobrego
  cholesterolu (HDL-C), zwiększenie rodzaju substancji tłuszczowych we krwi (triglicerydów),
  wysokie ciśnienie tętnicze oraz zwiększenie stężenia cukru we krwi,
- łączne występowanie gorączki, objawów grypopodobnych, ból gardła lub obecność
  jakiegokolwiek innego zakażenia z bardzo małą liczbą krwinek białych we krwi (stan określany
  jako agranulocytoza)
- niedrożność jelit,
- zwiększenie stężenia fosfokinazy kreatynowej we krwi (substancja pochodząca z mięśni).

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u 1 na 10 000 pacjentów):
- ciężka wysypka, pęcherze lub czerwone plamy na skórze,
- ciężkie reakcje nadwrażliwości (reakcja anafilaktyczna), objawiające się trudnościami
  w oddychaniu lub wstrząsem,
- szybko pojawiający się obrzęk skóry, zazwyczaj dookoła oczu i ust oraz gardła (obrzęk
  naczynioruchowy),
- ciężkie zaburzenie z powstawaniem pęcherzy na skórze, ustach, oczach i narządach płciowych
  (zespół Stevensa-Johnsona). Patrz punkt 2.
- nieprawidłowe wydzielanie hormonu, który reguluje objętość wydalanego moczu,
- rozpad włókien mięśni i ból mięśni (rabdomioliza).

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- nagłe wystąpienie obszarów zaczerwienionej skóry z małymi krostkami (małe pęcherze
  wypełnione biało-żółtym płynem, określane jako „ostra uogólniona osutka krostkowa”
  (AGEP)). Patrz punkt 2.
- wysypka skórna z powstawaniem nieregularnych czerwonych plam (rumień wielopostaciowy),
- ciężka, nagła reakcja alergiczna z objawami takimi jak: gorączka i powstawanie pęcherzy na
  skórze i złuszczanie skóry (toksyczna martwica rozpływna naskórka). Patrz punkt 2.
- reakcja polekowa z eozynofilią i objawami układowymi (DRESS), obejmująca objawy
  grypopodobne z wysypką, gorączką, powiększeniem węzłów chłonnych i nieprawidłowymi
  wynikami badań krwi (w tym zwiększeniem liczby białych krwinek (eozynofilia) i stężenia
  enzymów wątrobowych). Patrz punkt 2.
- zaburzenia mięśnia sercowego (kardiomiopatia),
- zapalenie mięśnia sercowego,
- zapalenie naczyń krwionośnych (zapalenie naczyń), często z wysypką skórną z małymi
  czerwonymi lub fioletowymi guzkami,
- objawy odstawienia mogą wystąpić u noworodków matek, które przyjmowały lek Ketipinor
  podczas ciąży,
- udar mózgu.

Leki z grupy, do której należy Ketipinor, mogą powodować zaburzenia rytmu serca, co może być
niebezpieczne, a w ciężkich przypadkach może prowadzić do zgonu.

Niektóre działania niepożądane można stwierdzić wyłącznie po zbadaniu krwi w laboratorium. Należą
do nich zmiany zawartości niektórych substancji tłuszczowych (triglicerydów i cholesterolu
całkowitego) lub cukru we krwi, zmiany stężeń hormonów tarczycy we krwi, zwiększenie stężeń
enzymów wątrobowych we krwi, zmniejszenia liczby niektórych rodzajów krwinek, zmniejszenie
liczby krwinek czerwonych we krwi, zwiększenie stężenia fosfokinazy kreatynowej we krwi
(substancja pochodząca z mięśni), zmniejszenie stężenia sodu we krwi oraz zwiększenie stężenia
we krwi jednego z hormonów - prolaktyny. Zwiększenie stężenia prolaktyny może rzadko prowadzić
do:
- nabrzmienia piersi zarówno u mężczyzn, jak i kobiet, oraz nieoczekiwanego pojawienia się
  pokarmu (mleka),
- braku lub nieregularnego miesiączkowania u kobiet.

Lekarz może zlecić okresowe wykonanie badań kontrolnych krwi.

Dodatkowe działania niepożądane u dzieci i młodzieży
Te same działania niepożądane, które występują u pacjentów dorosłych, mogą wystąpić u dzieci
i młodzieży.

Poniżej wymienione działania niepożądane obserwowano częściej lub wyłącznie u dzieci i młodzieży:

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż u 1 na 10 pacjentów):
- zwiększenie stężenia jednego z hormonów - prolaktyny we krwi. Może to w rzadkich
  przypadkach prowadzić do:
  • powiększenia piersi i niespodziewanego wydzielania mleka u chłopców i dziewcząt,
  • u dziewcząt do zaniku miesiączki lub nieregularnych miesiączek,
- zwiększenie łaknienia,
- wymioty,
- nieprawidłowe skurcze mięśni, w tym trudności w rozpoczęciu zamierzonego ruchu, drżenia,
  niepokój mięśniowy lub sztywność mięśni bez jednoczesnego uczucia bólu,
- zwiększenie ciśnienia krwi.

Często (mogą wystąpić do 1 na 10 pacjentów):
- uczucie osłabienia, omdlenie (może prowadzić do upadków),
- zatkany nos,
- uczucie rozdrażnienia.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C,
02-222 Warszawa,
tel.: 22 49 21 301,
fax: 22 49 21 309,
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Ketipinor

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Brak szczególnych środków ostrożności dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Ketipinor

- Substancją czynną leku jest kwetiapina. Każda tabletka powlekana zawiera 25 mg, 100 mg,
  200 mg lub 300 mg kwetiapiny (w postaci fumaranu).

- Inne składniki w rdzeniu tabletki 25 mg to celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa,
  powidon K 30 oraz magnezu stearynian.

- Inne składniki rdzenia tabletek 100 mg, 200 mg i 300 mg to celuloza mikrokrystaliczna, wapnia
  wodorofosforan dwuwodny, laktoza jednowodna, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A),
  powidon K 30 oraz magnezu stearynian.

- Składniki otoczki tabletek 25 mg i 100 mg to Opadry II (zawierający alkohol poliwinylowy
  (częściowo hydrolizowany), makrogol 3350, talk, tytanu dwutlenek (E171), żelaza tlenki
  (E172)).

- Składniki otoczki tabletek 200 mg i 300 mg to Opadry II White (zawierający alkohol
  poliwinylowy (częściowo hydrolizowany), makrogol 3350, talk, tytanu dwutlenek (E171)).

Jak wygląda Ketipinor i co zawiera opakowanie

Ketipinor 25 mg: brązowe lub ciemnoróżowe, okrągłe, wypukłe tabletki powlekane o średnicy 6 mm,
z wytłoczonym ‘OR41’ po jednej stronie i gładkie po drugiej stronie.
Ketipinor 100 mg: jasnożółte, okrągłe, wypukłe tabletki powlekane, o średnicy 8 mm, z wytłoczonym
‘OR411’ po jednej stronie i gładkie po drugiej stronie.
Ketipinor 200 mg: białe, okrągłe, wypukłe tabletki powlekane, o średnicy 11 mm, z wytłoczonym
‘OR412’ po jednej stronie i gładkie po drugiej stronie.
Ketipinor 300 mg: białe, tabletki powlekane o kształcie kapsułki, o długości 19 mm, z wytłoczonym
‘OR413’ po jednej stronie i gładkie po drugiej stronie.

Tabletki są dostępne w blistrach, pakowanych w pudełka tekturowe oraz w słoikach z HDPE.

Blistry:
25 mg: 6, 10, 30, 60 i 100 tabletek.
100 mg, 200 mg i 300 mg: 30, 60, 90 i 100 tabletek.

Słoiki plastikowe:

25 mg, 100 mg, 200 mg i 300 mg: 100 tabletek.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny

Orion Corporation
Orionintie 1
FI-02200 Espoo
Finlandia

Wytwórca

Orion Corporation, Orion Pharma
Orionintie 1
FI-02200 Espoo
Finlandia

Orion Corporation Orion Pharma
Joensuunkatu 7
FI-24100 Salo
Finlandia

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do
miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
Orion Pharma Poland Sp. z o. o.
kontakt@orionpharma.info.pl

Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego

Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Finlandia, Estonia, Łotwa, Litwa, Polska: Ketipinor
Węgry:                                                Quetiapine Orion

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 11.03.2022