Glucosum

1. Co to jest lek GLUCOSUM 20% FRESENIUS i w jakim celu się go stosuje

GLUCOSUM 20% FRESENIUS jest roztworem glukozy (cukier prosty) wykorzystywanej przez
organizm jako źródło energii. Jeden gram glukozy dostarcza 16,8 kJ (4 kcal) energii. Lek podaje się
dożylnie.

Wskazania do stosowania:
- uzupełnienie niedoborów energetycznych jako składnik węglowodanowy w żywieniu
  pozajelitowym (gdy pacjent nie przyjmuje pokarmów doustnie);
- leczenie hipoglikemii (zmniejszone stężenie glukozy we krwi).

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku GLUCOSUM 20% FRESENIUS

Kiedy nie stosować leku GLUCOSUM 20% FRESENIUS
Nie należy stosować leku GLUCOSUM 20% FRESENIUS:
- jeśli pacjent ma hiperglikemię (zwiększone stężenie glukozy we krwi);
- jeśli pacjent ma hipokaliemię (zmniejszone stężenie potasu we krwi);
- jeśli pacjent ma kwasicę (nagromadzenie we krwi nadmiernych ilości kwaśnych substancji);
- jeśli pacjent jest przewodniony (nadmiar płynu w organizmie);
- jeśli pacjent jest odwodniony (znaczne zmniejszenie ilości wody w organizmie na skutek utraty
  płynów lub w chorobie alkoholowej);
- jeśli pacjent ma podwyższoną osmolarność surowicy (zwiększenie ilości składników
  w surowicy krwi potwierdzone badaniem laboratoryjnym);
- jeśli pacjent ma bezmocz (wytwarzanie przez nerki mniej niż 100 ml moczu/dobę);
- jeśli pacjent ma krwotok śródczaszkowy;
- jeśli pacjent ma krwotok wewnątrzrdzeniowy.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
- Lek należy podawać ostrożnie, jeśli pacjent ma cukrzycę lub nietolerancję węglowodanów
  (zaburzenia wchłaniania niektórych cukrów).
- Lek może powodować przeciążenie płynami powodujące spadek stężenia elektrolitów we krwi
  i możliwość wystąpienia obrzęków obwodowych (obrzęki w okolicach kostek i stóp) oraz
  obrzęku płuc (powodującego silną duszność).
- Podczas długotrwałego podawania leku GLUCOSUM 20% FRESENIUS lekarz będzie
  kontrolował bilans płynów (ilość płynów przyjętych i wydalonych), stężenie elektrolitów we
  krwi oraz czy nie doszło do zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej.
- Zbyt duża szybkość infuzji lub zaburzenia metaboliczne mogą spowodować hiperglikemię
  i cukromocz (patrz w punkcie: Możliwe działania niepożądane); lekarz zleci regularne
  sprawdzanie poziomu cukru we krwi i w moczu.
- Roztworów glukozy nie należy podawać razem z krwią przez ten sam zestaw do przetaczania.
- Lek należy stosować ostrożnie u noworodków, których matki chorują na cukrzycę.

Przed rozpoczęciem stosowania leku GLUCOSUM 20% FRESENIUS należy poinformować lekarza
lub pielęgniarkę, jeśli u pacjenta występuje stan, który może powodować zwiększone stężenie
wazopresyny (hormonu regulującego zawartość wody w organizmie). Zwiększone stężenie
wazopresyny w organizmie może występować:
- jeśli u pacjenta występowała nagła lub poważna choroba;
- jeśli pacjent odczuwa silny ból;
- jeśli pacjent przebył operację;
- jeśli u pacjenta występuje infekcja, oparzenie lub choroba ośrodkowego układu nerwowego;
- jeśli u pacjenta występują choroby związane z czynnością serca, wątroby lub nerek;
- jeśli pacjent przyjmuje pewne leki.
Może to zwiększać ryzyko niskiego stężenia sodu we krwi, co może prowadzić do występowania bólu
głowy, nudności, drgawek, letargu, śpiączki, obrzęku mózgu i zgonu. Obrzęk mózgu zwiększa ryzyko
zgonu i uszkodzenia mózgu. Zwiększone ryzyko obrzęku mózgu występuje u:
- dzieci;
- kobiet (w szczególności w wieku rozrodczym);
- pacjentów z zaburzeniami objętości płynu mózgowego, które mogą być spowodowane
  zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych, krwawieniem wewnątrzczaszkowym lub
  uszkodzeniem mózgu.

Pacjenci powinni być ściśle monitorowani. W przypadkach, w których prawidłowa regulacja
zawartości wody we krwi jest zaburzona w wyniku zwiększenia wydzielania hormonu
antydiuretycznego (ADH), infuzja płynów z niskim stężeniem soli (płynów hipotonicznych) może
prowadzić do małego stężenia sodu we krwi (hiponatremii). Może to powodować wystąpienie bólu
głowy, nudności, drgawek, senności, śpiączki, obrzęku mózgu i zgonu, dlatego wystąpienie tych
objawów (ciężka objawowa encefalopatia z hiponatremią) jest uważane za stan zagrożenia życia.

GLUCOSUM 20% FRESENIUS a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Jest szczególnie ważne, aby poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje niektóre leki wpływające na
działanie hormonu wazopresyny, między innymi:
- leki przeciwcukrzycowe (chloropropamid);
- leki zmniejszające stężenie cholesterolu (klofibrat);
- leki przeciwpadaczkowe (karbamazepina);
- leki o budowie chemicznej zbliżonej do amfetaminy (między innymi MDMA);
- niektóre leki przeciwnowotworowe (winkrystyna, ifosfamid, cyklofosfamid);
- selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (stosowane w leczeniu depresji);
- leki antypsychotyczne;
- opioidy stosowane w leczeniu silnego bólu;
- leki przeciwbólowe i (lub) przeciwzapalne (zwane także niesteroidowymi lekami
  przeciwzapalnymi, NLPZ);
- leki naśladujące lub nasilające działanie wazopresyny takie jak desmopresyna (stosowana
  w leczeniu zwiększonego pragnienia i oddawania moczu), terlipresyna (stosowana w leczeniu
  krwawienia z przełyku) i oksytocyna (stosowana w celu wywołania porodu);
- inne leki zwiększające ryzyko hiponatremii, w tym również wszystkie leki moczopędne i leki
  przeciwdrgawkowe takie jak okskarbazepina.

Do roztworu glukozy nie powinny być dodawane następujące leki:
- aminofilina (lek stosowany w leczeniu astmy);
- rozpuszczalne barbiturany (leki stosowane w leczeniu bezsenności i padaczki);
- erytromycyna (antybiotyk stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie);
- hydrokortyzon (lek zwany steroidem, stosowany w leczeniu m.in. atopowego zapalenia skóry);
- warfaryna (lek przeciwzakrzepowy stosowany w celu zmniejszenia krzepliwości krwi);
- kanamycyna (silny antybiotyk stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie,
  np. posocznica);
- rozpuszczalne sulfonamidy (leki stosowane w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie);
- witamina B

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Roztwory glukozy mogą być stosowane u kobiet w okresie ciąży i podczas karmienia piersią, jeśli
uwzględni się zalecenia i ograniczenia w dawkowaniu, przeciwwskazania i ogólne środki ostrożności
dotyczące stosowania.

GLUCOSUM 20% FRESENIUS należy stosować ostrożnie u kobiet w okresie ciąży ze względu na
możliwość wystąpienia u płodu hiperglikemii, hiperinsulinemii (zwiększone stężenie insuliny we
krwi) i kwasicy, a w następstwie hipoglikemii u noworodka.

Należy zachować szczególną ostrożność podczas podawania tego leku kobietom ciężarnym w trakcie
porodu, zwłaszcza w skojarzeniu z oksytocyną (hormon stosowany do wywołania akcji porodowej
oraz ograniczenia krwawień) ze względu na ryzyko hiponatremii.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Nie dotyczy.

3. Jak stosować GLUCOSUM 20% FRESENIUS

Ten lek jest podawany wyłącznie przez personel medyczny. Leku nie należy stosować samodzielnie.
W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie każdemu pacjentowi w zależności od wieku, masy ciała

i stanu klinicznego.

Lekarz będzie monitorował ilość płynów w organizmie, kwasowość krwi, przepływ moczu i stężenie
elektrolitów (w szczególności sodu) we krwi (głównie u pacjentów z wysoką aktywnością hormonu
wazopresyny lub u pacjentów przyjmujących inne leki nasilające działanie wazopresyny), na początku
infuzji i w trakcie jej trwania.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku GLUCOSUM 20% FRESENIUS

W razie zastosowania większej dawki leku należy niezwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi lub
pielęgniarce.

Przedawkowanie leku może spowodować:
- hiperglikemię i cukromocz, które nierozpoznane mogą doprowadzić do zaburzeń świadomości,
  śpiączki, odwodnienia, a w efekcie do zgonu;
- przeciążenie płynami;
- zaburzenia stężenia elektrolitów we krwi.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub pielęgniarki.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

- hiperglikemia (podwyższone stężenie glukozy we krwi);
- cukromocz (obecność cukru w moczu);
- zapalenie lub zakrzepica żyły w miejscu podania (powstanie zapalenia i niewielkich zakrzepów
  krwi objawiające się wyczuwalnym stwardnieniem żyły, zaczerwienieniem wokół niej, bólem
  i tkliwością);
- zaburzenia równowagi płynów (nadmiar lub niedobór płynów);
- zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej (zmiany odczynu krwi potwierdzone badaniem
  laboratoryjnym);
- zmniejszenie stężenia elektrolitów we krwi (np. potasu, magnezu, fosforu);
- obrzęki obwodowe (obrzęki w okolicach kostek i stóp);
- niedobór witamin z grupy B;
- niskie stężenie sodu we krwi (hiponatremia) mogące prowadzić do uszkodzenia mózgu i zgonu
  spowodowanego obrzękiem mózgu (Patrz punkt „Ostrzeżenia i środki ostrożności”).

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel.: +48 22 49 21 301
faks: +48 22 49 21 309
e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać GLUCOSUM 20% FRESENIUS

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Nie zamrażać.
Opakowanie po otwarciu nie może być przechowywane i stosowane powtórnie. Niezużyta pozostałość
leku nie nadaje się do dalszego stosowania.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Zastosowane oznakowanie na opakowaniu:
EXP - termin ważności, Lot - numer serii.
Nie należy stosować tego leku w przypadku wystąpienia zanieczyszczeń, zmiany zabarwienia lub gdy
opakowanie jest uszkodzone.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera GLUCOSUM 20% FRESENIUS
- Substancją czynną leku jest glukoza w postaci glukozy jednowodnej.
  1000 ml roztworu zawiera 200 g glukozy w postaci glukozy jednowodnej (220 g).
- Pozostałe składniki to: woda do wstrzykiwań.

Osmolarność roztworu wynosi 1114 mOsmol/l.

Jak wygląda GLUCOSUM 20% FRESENIUS i co zawiera opakowanie

Lek ma postać bezbarwnego i klarownego roztworu.

Opakowania leku to: pojemnik polietylenowy KabiPac z kapslem – 100 ml, 250 ml, 500 ml, 1000 ml.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Podmiot odpowiedzialny
Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o.
Al. Jerozolimskie 134
02-305 Warszawa

Wytwórca

Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o.
Wytwórnia Płynów Infuzyjnych
ul. Sienkiewicza 25
99-300 Kutno

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do podmiotu
odpowiedzialnego:

Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o.
Al. Jerozolimskie 134
02-305 Warszawa
tel.: +48 22 345 67 89

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie każdemu pacjentowi w zależności od wieku, masy ciała
i stanu klinicznego.

Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, GLUCOSUM 20% FRESENIUS stosuje się według poniższego
schematu:

Maksymalna szybkość infuzji (wartości orientacyjne):
1,25 ml/kg mc./godz. (87,5 ml/godz. dla pacjenta o masie ciała 70 kg, co odpowiada
17,5 g glukozy/godz. dla pacjenta o masie ciała 70 kg).

Maksymalna dawka dobowa (wartości orientacyjne):

zazwyczaj nie przekracza się dawki dobowej wynoszącej 21 ml/kg mc., co odpowiada 4,2 g
glukozy/kg mc.

Należy bezwzględnie przestrzegać następujących ograniczeń dawkowania glukozy u dorosłych
pacjentów:
0,5 g/kg mc./godz. oraz do 6,0 g/kg mc./dobę.

Należy przestrzegać ogólnych zaleceń dotyczących stosowania i dawkowania węglowodanów
oraz płynów.

GLUCOSUM 20% FRESENIUS należy podawać do żyły centralnej. W stanach nagłych w leczeniu
hipoglikemii można podawać w powolnej infuzji do żył obwodowych.

Dzieci

Maksymalna dawka dobowa musi być dostosowana do maksymalnego dobowego zapotrzebowania
na płyny.

W przypadku stosowania u noworodków należy wziąć pod uwagę wysoką osmolarność roztworu.

Maksymalne dawki dobowe:
Wcześniaki          do 18 g glukozy/kg mc., co odpowiada do 90 ml/kg mc.
Noworodki           do 15 g glukozy/kg mc., co odpowiada do 75 ml/kg mc.
1 – 2 lat              do 15 g glukozy/kg mc., co odpowiada do 75 ml/kg mc.
3 – 5 lat              do 12 g glukozy/kg mc., co odpowiada do 60 ml/kg mc.
6 – 10 lat            do 10 g glukozy/kg mc., co odpowiada do 50 ml/kg mc.
10 – 14 lat          do 8 g glukozy/kg mc., co odpowiada do 40 ml/kg mc.

Ustalając dawkę należy zwrócić uwagę, aby całkowita objętość płynu podanego pozajelitowo
nie przewyższała następujących wartości:
1 dzień życia          50 – 70 ml/kg mc./dobę
2 dzień życia          70 – 90 ml/kg mc./dobę
3 dzień życia          80 – 100 ml/kg mc./dobę
4 dzień życia          100 – 120 ml/kg mc./dobę
od 5 dnia życia       100 – 130 ml/kg mc./dobę
1 rok życia             100 – 140 ml/kg mc./dobę
2 lata                    80 – 120 ml/kg mc./dobę
3 – 5 lat                80 – 100 ml/kg mc./dobę
6 – 10 lat              60 – 80 ml/kg mc./dobę
11 – 14 lat            50 – 70 ml/kg mc./dobę

Ze względu na ryzyko hiponatremii związanej z leczeniem szpitalnym, przed podaniem i w trakcie
podawania produktu może być konieczne kontrolowanie bilansu płynów, stężenia glukozy w surowicy
oraz stężenia sodu i innych elektrolitów w surowicy, zwłaszcza u pacjentów, u których stwierdza się
nieosmotyczną stymulację wydzielania wazopresyny (zespół nieadekwatnego wydzielania hormonu
antydiuretycznego - SIADH) oraz u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki należące do grupy
agonistów wazopresyny.
Kontrola stężenia sodu w surowicy jest szczególnie ważna podczas podawania płynów hipotonicznych
w stosunku do fizjologicznego ciśnienia osmotycznego. Produkt leczniczy GLUCOSUM 20%
FRESENIUS może stać się po podaniu skrajnie hipotoniczny ze względu na metabolizm glukozy
w organizmie.

Przedawkowanie

Hiperglikemia i cukromocz, jeśli nie zostaną rozpoznane, mogą doprowadzić do zaburzeń
świadomości, śpiączki hiperosmolarnej, hiperglikemicznej, odwodnienia i w efekcie zgonu.
Należy podjąć właściwe leczenie, którym może być zmniejszenie szybkości infuzji glukozy i podanie
insuliny.

Przeciążenie płynami i zaburzenia gospodarki elektrolitowej wywołane przedawkowaniem roztworu
glukozy należy leczyć stosując odpowiednie postępowanie korygujące.

Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji

Tak jak w przypadku wszystkich leków podawanych pozajelitowo, należy sprawdzić zgodność innych
leków dodawanych do roztworu GLUCOSUM 20% FRESENIUS.

W przypadku dodawania do leku GLUCOSUM 20% FRESENIUS innych leków powstały roztwór

należy natychmiast podać.

Leki nasilające działanie wazopresyjne
Poniżej wymienione leki nasilają działanie wazopresyjne, co prowadzi do zmniejszenia wydalania
przez nerki wody bez elektrolitów i może spowodować zwiększenie ryzyka hiponatremii związanej
z leczeniem szpitalnym po nieodpowiednio zbilansowanym leczeniu płynami infuzyjnymi.

- Leki pobudzające uwolnienie wazopresyny, np. chloropropamid, klofibrat, karbamazepina,
  winkrystyna, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, 3,4-metylenodioksy-N-
  metamfetamina, ifosfamid, leki przeciwpsychotyczne, narkotyki.
- Leki nasilające działanie wazopresyny, np. chloropropamid, NLPZ, cyklofosfamid.
- Analogi wazopresyny, np. desmopresyna, oksytocyna, wazopresyna, terlipresyna.

Do innych produktów leczniczych powodujących zwiększenie ryzyka hiponatremii zalicza się także
wszystkie leki moczopędne oraz leki przeciwpadaczkowe, takie jak okskarbazepina.

Przygotowanie leku do stosowania

Stosować tylko przezroczysty roztwór.
Niezużyta pozostałość leku nie nadaje się do dalszego stosowania.
Nie należy stosować tego leku w przypadku wystąpienia zanieczyszczeń, zmiany zabarwienia lub gdy
opakowanie jest uszkodzone.
Postępować zgodnie z zasadami aseptyki.

Instrukcja użycia pojemnika typu KabiPac:
1. Przed użyciem należy sprawdzić wygląd pojemnika oraz roztworu – roztwór powinien być
  klarowny bez zanieczyszczeń (nie używać pojemników uszkodzonych i (lub) wcześniej
  używanych).

2. Przygotowanie infuzji:

  a) Postawić pojemnik KabiPac na stabilnej i równej powierzchni.
     Usunąć plastikową osłonkę/zatyczkę z większego portu (portu do infuzji)
     ze strzałką skierowaną na zewnątrz opakowania.
  b) Wprowadzić kolec zestawu do infuzji pionowo w port do infuzji, lekko obracając zestaw
     dłonią, drugą ręką trzymając szyjkę pojemnika.

3. Dodanie leku do opakowania:
  a) Postawić pojemnik KabiPac na stabilnej i równej powierzchni.
  b) Usunąć plastikową osłonkę/zatyczkę z mniejszego portu (portu do dostrzyknięć)
     ze strzałką skierowaną do wewnątrz opakowania, a następnie wprowadzić igłę w środek
     portu do dostrzyknięć i dodać produkt leczniczy do pojemnika KabiPac.

Uwaga: Porty są jałowe, nie wymagają dezynfekcji przed pierwszym użyciem.

Wyroby medyczne przeznaczone do podaży i dodawania leku należy stosować zgodnie z ich
instrukcją użycia. Roztwór powstały po dodaniu leku należy starannie zmieszać i upewnić się, że
nie nastąpiło wytrącenie osadów z roztworu.

Niezgodności farmaceutyczne

Niezgodności z roztworem glukozy wykazują:
aminofilina, rozpuszczalne barbiturany, erytromycyna, hydrokortyzon, warfaryna, kanamycyna,
rozpuszczalne sulfonamidy, witamina B

Warunki przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Nie zamrażać.

Opakowanie po otwarciu nie może być przechowywane i stosowane powtórnie. Z mikrobiologicznego
punktu widzenia lek należy zużyć natychmiast. W przeciwnym razie odpowiedzialność za warunki
i czas przechowywania pozostałego w opakowaniu leku ponosi użytkownik.

Usuwanie pozostałości leku

Wszelkie niewykorzystane resztki leku lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi
przepisami.