Epivir

1. Co to jest Epivir i w jakim celu się go stosuje

Epivir jest stosowany w leczeniu zakażeń ludzkim wirusem upośledzenia odporności (HIV)

u dorosłych i dzieci.

Substancją czynną leku Epivir jest lamiwudyna. Epivir jest rodzajem leku znanego jako lek
przeciwretrowirusowy. Należy on do grupy leków nazywanych nukleozydowymi inhibitorami
odwrotnej transkryptazy (NRTI).

Epivir nie powoduje wyleczenia z zakażenia HIV; zmniejsza on liczbę wirusów oraz utrzymuje ją na
niskim poziomie. Zwiększa on także liczbę komórek CD4 we krwi. Komórki CD4 to rodzaj białych
krwinek, które pełnią istotną rolę, wspomagając zwalczanie zakażeń przez organizm.

Nie wszyscy pacjenci reagują na leczenie lekiem Epivir w ten sam sposób. Skuteczność leczenia
będzie kontrolowana przez lekarza prowadzącego.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Epivir

Kiedy nie stosować leku Epivir

• jeśli pacjent ma uczulenie na lamiwudynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienionych w punkcie 6).

  Należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym, jeśli pacjent przypuszcza, że dotyczą go
  opisane powyżej okoliczności.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Epivir
Niektórzy pacjenci stosujący Epivir lub inne skojarzone leczenie przeciw HIV są bardziej narażeni na
wystąpienie ciężkich działań niepożądanych. Pacjent powinien wiedzieć o tym dodatkowym ryzyku:
• jeśli kiedykolwiek w przeszłości u pacjenta występowały choroby wątroby, w tym zapalenie
  wątroby typu B lub C (jeśli pacjent ma zapalenie wątroby typu B, nie powinien przerywać
  stosowania leku Epivir bez zalecenia lekarza, ponieważ może nastąpić nawrót zapalenia
  wątroby),
• jeśli pacjent ma dużą nadwagę (szczególnie w przypadku kobiet),
• jeśli pacjent ma chorobę nerek, dawka leku może być zmieniona.
  Należy poinformować lekarza, jeśli którekolwiek z powyższych okoliczności dotyczą

  pacjenta. Lekarz może w trakcie leczenia zalecić wykonanie dodatkowych badań kontrolnych,

  w tym badania krwi. Więcej informacji patrz punkt 4.

Zwracanie uwagi na ważne objawy

U niektórych pacjentów przyjmujących leki stosowane w zakażeniu HIV mogą wystąpić inne
powikłania, które mogą być ciężkie. Pacjent powinien zapoznać się z informacjami o ważnych
oznakach i objawach, na które powinien zwrócić uwagę podczas stosowania leku Epivir.

  Należy przeczytać informację ‘Inne działania niepożądane skojarzonego leczenia zakażeń

  HIV’ zawartą w punkcie 4 tej ulotki.

Stosowanie innych leków

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich lekach obecnie przyjmowanych
lub przyjmowanych ostatnio, w tym lekach pochodzenia roślinnego oraz innych lekach kupionych
bez recepty.

Jeśli pacjent rozpoczyna stosowanie nowego leku podczas stosowania leku Epivir, należy pamiętać,
aby poinformować o tym lekarza lub farmaceutę.

Następujących leków nie należy stosować z lekiem Epivir:

• leki (zwykle w postaci płynnej) zawierające sorbitol lub inne alkohole cukrowe (takie jak
  ksylitol, mannitol, laktytol lub maltytol), jeśli są stosowane długotrwale,
• inne leki zawierające lamiwudynę (stosowana w leczeniu zakażeń HIV lub wirusowego

  zapalenia wątroby typu B),

• emtrycytabina (stosowana w leczeniu zakażeń HIV),
• duże dawki ko-trymoksazolu stosowanego jako antybiotyk,
• kladrybina stosowana w leczeniu białaczki włochatokomórkowej.

  Należy poinformować lekarza prowadzącego, jeśli pacjent jest leczony którymkolwiek z tych
  leków.

Ciąża
Jeśli pacjentka jest w ciąży, zajdzie w ciążę lub planuje zajść w ciążę, powinna skontaktować się z
lekarzem prowadzącym w celu omówienia korzyści i zagrożeń dla niej i dla dziecka, wynikających
ze stosowania leku Epivir podczas ciąży.

Epivir i podobne leki mogą powodować działania niepożądane u nienarodzonych dzieci. Jeśli
pacjentka przyjmowała lek Epivir w czasie ciąży, lekarz może zlecić regularne badania krwi oraz inne
badania diagnostyczne w celu obserwacji rozwoju dziecka. U dzieci, których matki przyjmowały w
okresie ciąży NRTI, korzyść ze zmniejszenia możliwości zakażenia HIV przeważa ryzyko związane z
wystąpieniem działań niepożądanych.

Karmienie piersią

Nie zaleca się karmienia piersią przez kobiety zakażone wirusem HIV, ponieważ wirusa HIV można
przekazać dziecku z mlekiem matki.

Niewielka ilość składników leku Epivir może również przeniknąć do mleka matki.
Jeżeli pacjentka karmi piersią lub rozważa karmienie piersią, powinna jak najszybciej skonsultować
się z lekarzem.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Jest mało prawdopodobne, by stosowanie leku Epivir miało wpływ na zdolność prowadzenia
pojazdów i obsługiwania maszyn.

Ważne informacje o niektórych składnikach leku Epivir

Pacjenci z cukrzycą powinni wziąć pod uwagę, że każda dawka roztworu doustnego

(150 mg = 15 ml) zawiera 3 g cukru.
Epivir zawiera sacharozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów,
pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed rozpoczęciem przyjmowania leku Epivir.
Sacharoza może wpływać szkodliwie na zęby.

Epivir zawiera także konserwanty (parahydroksybenzoesany), które mogą powodować reakcje
alergiczne (możliwe reakcje typu późnego).

Epivir zawiera sód

Ten lek zawiera 39 mg sodu w 15 ml, co odpowiada 1,95% zalecanej maksymalnej dobowej dawki sodu
w diecie u osoby dorosłej.

3. Jak stosować Epivir

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie

wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub farmaceutą.
Epivir można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od niego.

Stały kontakt z lekarzem prowadzącym

Epivir pomaga opanować chorobę. Należy przyjmować go codziennie, aby zatrzymać postęp choroby.
Mogą pojawić się inne zakażenia i choroby związane z zakażeniem HIV.

   Należy pozostawać w stałym kontakcie z lekarzem prowadzącym i nie przerywać

   stosowania leku Epivir bez zalecenia lekarza prowadzącego.

Jakie dawki należy stosować

Dorośli, młodzież i dzieci o masie ciała co najmniej 25 kg:
Zwykle stosowana dawka leku Epivir to 30 ml (300 mg) na dobę. Może być przyjmowane albo 15 ml
(150 mg) dwa razy na dobę (z przerwą około 12 godzin między przyjęciem każdej dawki) albo 30 ml
(300 mg) raz na dobę.

Dzieci w wieku od 3 miesięcy życia o masie ciała mniejszej niż 25 kg

Dawka zależy od masy ciała dziecka. Zwykle stosowana dawka leku Epivir to 0,5 ml/kg mc.
(5 mg/kg mc.) dwa razy na dobę (z przerwą około 12 godzin między przyjęciem każdej dawki) lub
1 ml/kg mc. (10 mg/kg mc.) raz na dobę.

Dla dokładnego odmierzania dawki należy używać strzykawki dozującej do podania doustnego
dołączonej do opakowania.

1.   Zdjąć plastikową folię ze strzykawki dozującej/łącznika.
2.   Zdjąć łącznik ze strzykawki.
3.   Odkręcić zakrętkę butelki i zachować ją w bezpiecznym miejscu.
4.   Wcisnąć plastikowy łącznik do szyjki butelki, trzymając mocno butelkę.
5.   Zamocować końcówkę strzykawki do łącznika.
6.   Odwrócić butelkę do góry dnem.
7.   Wyciągnąć tłok strzykawki aż do nabrania pierwszej porcji pełnej dawki.
8.   Odwrócić butelkę i wyciągnąć strzykawkę z łącznika.
9.   Włożyć końcówkę strzykawki do ust pod policzek. Powoli naciskać tłok strzykawki,
      umożliwiając przełknięcie leku. Nie naciskać zbyt mocno, gwałtowne wlanie leku do gardła
      może spowodować zadławienie się.
10. Powtórzyć czynności od 5 do 9 w ten sam sposób, do przyjęcia pełnej dawki. Na przykład,
      jeśli dawka pacjenta wynosi 15 ml, powinien przyjąć jedną pełną i pół strzykawki leku.
11. Wyciągnąć strzykawkę z butelki i wypłukać dokładnie w czystej wodzie. Pozostawić
      do całkowitego wyschnięcia przed ponownym użyciem.
12. Zakręcić dokładnie butelkę zakrętką, pozostawiając łącznik na miejscu.

Wyrzucić roztwór doustny miesiąc po pierwszym otwarciu.

Jeśli pacjent ma chorobę nerek, dawka leku może być zmieniona.
   Należy poinformować lekarza prowadzącego, jeśli powyższe okoliczności dotyczą pacjenta.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Epivir

Jeżeli pacjent przyjął większą niż zalecana dawkę leku Epivir, należy powiedzieć o tym lekarzowi
prowadzącemu lub farmaceucie albo skontaktować się z najbliższym oddziałem doraźnej pomocy
medycznej w celu uzyskania dalszych porad. Jeśli to możliwe, należy pokazać opakowanie leku Epivir.

Pominięcie zastosowania leku Epivir

W przypadku pominięcia dawki leku należy przyjąć ją tak szybko, jak to możliwe. Kontynuować
leczenie jak przedtem. Nie należy stosować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia pominiętej
dawki.

4. Możliwe działania niepożądane

Podczas leczenia zakażenia HIV mogą wystąpić zwiększenie masy ciała oraz stężenia lipidów i
glukozy we krwi. Jest to częściowo związane z polepszeniem stanu zdrowia i ze stylem życia oraz
niekiedy, w przypadku stężenia lipidów we krwi, z działaniem leków przeciw HIV. Lekarz zaleci
badania w celu wykrycia tych zmian.

Jak każdy lek, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Podczas leczenia zakażenia HIV nie zawsze jest możliwe stwierdzenie, czy jakiś objaw niepożądany
został spowodowany przez lek Epivir, inne przyjmowane w tym samym czasie leki, czy przez zakażenie
HIV. Z tego powodu bardzo ważne jest, aby poinformować lekarza o wszelkich zmianach w stanie
zdrowia.

Oprócz wymienionych poniżej działań niepożądanych leku Epivir podczas stosowania

skojarzonego leczenia zakażenia HIV mogą wystąpić także inne objawy.

   Ważne jest, aby przeczytać informację zamieszczoną poniżej w punkcie ‘Inne możliwe
   działania niepożądane skojarzonego leczenia zakażenia HIV’.

Częste działania niepożądane

Mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów:
• ból głowy,
• nudności,
• wymioty,
• biegunka,
• ból brzucha,
• zmęczenie, osłabienie,
• gorączka (wysoka temperatura),
• ogólne złe samopoczucie,
• ból mięśni i uczucie dyskomfortu,
• bóle stawów,
• trudności w zasypianiu (bezsenność),
• kaszel,
• podrażnienie nosa lub wodnisty katar,
• wysypka,
• wypadanie włosów (łysienie).

Niezbyt częste działania niepożądane

Mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów:

Niezbyt częste działania niepożądane mogące ujawnić się w wynikach badań krwi:
• zmniejszenie liczby płytek krwi, biorących udział w procesie krzepnięcia (małopłytkowość),
• mała liczba krwinek czerwonych we krwi (niedokrwistość) lub mała liczba krwinek białych
  (neutropenia),
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.

Rzadkie działania niepożądane

Mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1000 pacjentów:
• ciężkie reakcje alergiczne powodujące obrzęk twarzy, języka lub gardła, co może być przyczyną
  trudności w połykaniu lub oddychaniu,
• zapalenie trzustki,
• rozpad tkanki mięśniowej,
• zapalenie wątroby.

Rzadkie działania niepożądane, mogące ujawnić się w wynikach badań krwi:
• zwiększenie aktywności enzymu zwanego amylazą.

Bardzo rzadkie działania niepożądane

Mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów:
• kwasica mleczanowa (nadmiar kwasu mlekowego we krwi),
• drętwienie lub uczucie mrowienia ramion, nóg, dłoni lub stóp.

Bardzo rzadkie działania niepożądane, mogące ujawnić się w wynikach badań krwi:
• niewydolność szpiku kostnego do wytwarzania nowych krwinek czerwonych (wybiórcza
  aplazja czerwonokrwinkowa).

Jeśli u pacjenta wystąpią działania niepożądane

   Należy powiadomić lekarza prowadzącego lub farmaceutę, jeśli nasili się którykolwiek
   z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione
   w ulotce.

Inne możliwe działania niepożądane skojarzonego leczenia zakażenia HIV

Terapia skojarzona, obejmująca stosowanie leku Epivir, może wywoływać podczas leczenia zakażenia
HIV rozwój innych schorzeń.

Mogą gwałtownie rozwinąć się dawne zakażenia

Pacjenci w zaawansowanym stadium zakażenia HIV (AIDS) mają osłabiony układ odpornościowy
i częściej u nich dochodzi do wystąpienia ciężkich zakażeń (zakażenie oportunistyczne). U pacjentów
tych wkrótce po rozpoczęciu leczenia mogą rozwinąć się wcześniejsze, utajone zakażenia, powodując
pojawienie się objawów zapalenia. Pojawienie się tych objawów wynika prawdopodobnie ze
wzmocnienia układu immunologicznego, co umożliwia zwalczanie tych zakażeń przez organizm.
Dodatkowo, oprócz zakażeń oportunistycznych, po rozpoczęciu stosowania leków w terapii zakażenia
HIV mogą wystąpić choroby autoimmunologiczne (choroby, które występują wtedy, gdy układ
odpornościowy atakuje zdrowe tkanki organizmu). Mogą one wystąpić wiele miesięcy po rozpoczęciu
leczenia. Jeśli pacjent zauważy objawy zakażenia lub inne objawy takie jak osłabienie mięśni,
osłabienie mające początek w dłoniach lub stopach i postępujące w kierunku tułowia, kołatanie serca,
drżenie lub nadpobudliwość, należy natychmiast poinformować lekarza w celu rozpoczęcia
niezbędnego leczenia.

W razie zauważenia jakichkolwiek objawów zakażenia podczas stosowania leku Epivir:
   Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Nie należy przyjmować
   innych leków stosowanych w zakażeniach bez zalecenia lekarza prowadzącego.

Mogą wystąpić schorzenia kości

U niektórych pacjentów poddanych skojarzonemu leczeniu przeciw-HIV może rozwinąć się
zaburzenie kości zwane martwicą kości. Następuje wówczas obumarcie części tkanki kostnej
spowodowane ograniczeniem dopływu krwi do kości.
Prawdopodobieństwo wystąpienia tych schorzeń jest większe u pacjentów, którzy:
• przez dłuższy czas stosują skojarzone leczenie,
• dodatkowo stosują leki przeciwzapalne zwane kortykosteroidami,
• piją alkohol,
• mają bardzo słaby układ odpornościowy,
• mają nadwagę.

Objawy martwicy kości obejmują:

•   sztywność stawów,
•   bóle (zwłaszcza w biodrze, kolanach i barkach),
•   trudności w poruszaniu się.
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów:

   Należy powiadomić lekarza prowadzącego.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki zgłaszaniu
działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa
stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Epivir

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.

Wyrzucić roztwór doustny miesiąc po pierwszym otwarciu.

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.

Jeśli pacjentowi pozostał roztwór doustny Epivir, który nie jest już potrzebny, nie należy wyrzucać go
do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę jak usunąć leki,
których już się nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Epivir
Substancją czynną leku Epivir jest lamiwudyna.

Ponadto lek zawiera: cukier (sacharoza 3 g/15 ml), parahydroksybenzoesan metylu,
parahydroksybenzoesan propylu, kwas cytrynowy bezwodny, sodu cytrynian, glikol propylenowy, wodę,
sztuczne substancje smakowe i zapachowe truskawkową i bananową.

Ten lek zawiera 300 mg glikolu propylenowego w każdych 15 ml.

Jak wygląda lek Epivir i co zawiera opakowanie

Epivir roztwór doustny jest dostępny w białych butelkach z polietylenu zawierających 240 ml
roztworu. Do opakowania jest dołączona strzykawka dozująca do podania doustnego i plastikowy
łącznik do połączenia z butelką.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Podmiot odpowiedzialny

ViiV Healthcare Trading Services UK
Limited
12 Riverwalk,
Citywest Business Campus
Dublin 24,
Irlandia

Wytwórca

ViiV Healthcare BV
Van Asch van Wijckstraat 55H
3811 LP Amersfoort
Holandia

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowego przedstawiciela

podmiotu odpowiedzialnego.

België/Belgique/Belgien

ViiV Healthcare srl/bv
Tél/Tel: + 32 (0)10 85 65 00

Lietuva

ViiV Healthcare BV
Tel: + 370 80000334

България

ViiV Healthcare BV
Teл.: + 359 80018205

Luxembourg/Luxemburg

ViiV Healthcare srl/bv
Belgique/Belgien
Tél/Tel: + 32 (0)10 85 65 00

Česká republika

GlaxoSmithKline s.r.o.
Tel: + 420 222 001 111
cz.info@gsk.com

Magyarország

ViiV Healthcare BV
Tel.: + 36 80088309

Danmark

GlaxoSmithKline Pharma A/S
Tlf: + 45 36 35 91 00
dk-info@gsk.com

Malta

ViiV Healthcare BV
Tel: + 356 80065004

Deutschland

ViiV Healthcare GmbH
Tel.: + 49 (0)89 203 0038-10
viiv.med.info@viivhealthcare.com

Nederland

ViiV Healthcare BV
Tel: + 31 (0)33 2081199

Eesti

ViiV Healthcare BV
Tel: + 372 8002640

Norge

GlaxoSmithKline AS
Tlf: + 47 22 70 20 00

Ελλάδα

GlaxoSmithKline Μονοπρόσωπη
A.E.B.E.
Τηλ: + 30 210 68 82 100

Österreich

GlaxoSmithKline Pharma GmbH
Tel: + 43 (0)1 97075 0
at.info@gsk.com

España

Laboratorios ViiV Healthcare, S.L.
Tel: + 34 900 923 501
es-ci@viivhealthcare.com

Polska

GSK Services Sp. z o.o.
Tel.: + 48 (0)22 576 9000

France

ViiV Healthcare SAS
Tél.: + 33 (0)1 39 17 6969
Infomed@viivhealthcare.com

Portugal

VIIVHIV HEALTHCARE, UNIPESSOAL,
LDA.
Tel: + 351 21 094 08 01
viiv.fi.pt@viivhealthcare.com

Hrvatska

ViiV Healthcare BV
Tel: +385 800787089

România

ViiV Healthcare BV
Tel: + 40 800672524

Ireland

GlaxoSmithKline (Ireland) Limited
Tel: + 353 (0)1 4955000

Slovenija

ViiV Healthcare BV
Tel: + 386 80688869

Ísland

Vistor hf.
Sími: +354 535 7000

Slovenská republika

ViiV Healthcare BV
Tel: + 421 800500589

Italia

ViiV Healthcare S.r.l.
Tel: + 39 (0)45 7741600

Suomi/Finland

GlaxoSmithKline Oy
Puh/Tel: + 358 (0)10 30 30 30

Κύπρος

ViiV Healthcare BV
Τηλ: + 357 80070017

Sverige

GlaxoSmithKline AB
Tel: + 46 (0)8 638 93 00
info.produkt@gsk.com

Latvija

ViiV Healthcare BV.
Tel: + 371 80205045

United Kingdom (Northern Ireland)

ViiV Healthcare BV
Tel: + 44 (0)800 221441
customercontactuk@gsk.com

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Szczegółowa informacja o tym leku jest dostępna na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków
http://www.ema.europa.eu/.