Aethoxysklerol

1. Co to jest lek Aethoxysklerol 1% i w jakim celu się go stosuje

Aethoxysklerol 1% jest lekiem do sklerotyzacji (skleroterapii), czyli do wkłuwania cienkiej
igły do wnętrza żyły i wstrzykiwania przez nią lauromakrogolu 400, znanego poprzednio
również jako polidocanol lub makrogolu eter laurylowy, powodującego zwłóknienie jej ścian,
co prowadzi do zamknięcia i zaniku żylaka. Lek Aethoxysklerol 1% stosuje się do
skleroterapii żylaków kończyn dolnych.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Aethoxysklerol 1%

Kiedy nie stosować leku Aethoxysklerol 1%:

- jeśli pacjent ma uczulenie na lauromakrogol lub którykolwiek z pozostałych
  składników tego leku (wymienionych w punkcie 6)
- jeśli u pacjenta występuje ostra, poważna choroba (w szczególności nieleczona)
- jeśli pacjent jest unieruchomiony
- jeśli pacjent ma ciężką chorobę obturacyjną tętnic kończyn dolnych (faza III i IV
  w skali Fontaine)
- jeśli u pacjenta występują choroby zakrzepowo-zatorowe
- jeśli u pacjenta występuje duże ryzyko wystąpienia zakrzepicy (np. występuje
  stwierdzona dziedziczna skłonność do zakrzepicy lub wiele czynników ryzyka, takich
  jak stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych lub hormonalnej terapii
  zastępczej, otyłość, palenie tytoniu czy długotrwałe okresy unieruchomienia).

Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku, kiedy:

- występuje astma oskrzelowa i duże predyspozycje do uczuleń
- występuje gorączka
- u pacjentów o bardzo słabym ogólnym stanie zdrowia
- występuje obrzęk kończyn dolnych spowodowany kumulacją płynu, którego nie
  można leczyć kompresjoterapią
- występują pajączki naczyniowe: zamknięcie tętnicy (faza II w skali Fontaine)
- występuje stan zapalny skóry w obrębie miejsca wykonania skleroterapii
- występują objawy zamknięcia najmniejszych i najcieńszych naczyń, np. z powodu
  cukrzycy (mikroangiopatia) oraz ograniczone czucie (neuropatia)
- u pacjentów o zmniejszonej możliwości ruchowej

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania Aethoxysklerol 1% należy omówić to z lekarzem lub
pielęgniarką. Lek nie może być podawany dotętniczo, z uwagi na możliwość spowodowania
martwicy, która może doprowadzić do amputacji. W takim przypadku pacjent musi być
koniecznie leczony przez chirurga naczyniowego. Zastosowanie preparatu w okolicy twarzy
może spowodować odwrócenie ciśnienia w tętnicach i w konsekwencji prowadzić do
nieprzemijających zaburzeń widzenia (ślepoty). W niektórych miejscach, np. w przypadku
żylaków okolicy stawu kostkowego ryzyko nieumyślnego podania dotętniczego może być
większe dlatego mogą być zastosowane tylko niewielkie ilości przy zachowaniu szczególnej
ostrożności w trakcie podawania.

Lek Aethoxysklerol 1% a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub
ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, nawet tych,
które wydawane są bez recepty. Substancja czynna lauromakrogol 400 jest używana również
jako miejscowy środek przeciwbólowy (miejscowy środek anestezjologiczny). Dlatego też,
jeśli jest używany jednocześnie z innym środkiem znieczulającym w ciągu doby, istnieje
ryzyko zwiększonego działania, co może powodować zwolnienie czynności serca.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy
planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

U kobiet w ciąży nie należy stosować Aethoxysklerol 1% poza przypadkami zdecydowanie
koniecznymi. Nie ma dokładnych danych dotyczących stosowania Aethoxysklerol 1% u
kobiet w ciąży. W badaniach przeprowadzonych na zwierzętach nie stwierdzono ewidentnych
wad rozwojowych.

W przypadku konieczności przeprowadzenia skleroterapii u kobiet karmiących piersią, należy
przerwać karmienie na 2 do 3 dni ponieważ nie przeprowadzono badań z udziałem ludzi
dotyczących możliwości przenikania lauromakrogolu 400 do mleka kobiet karmiących
piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn.

Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn.

Lek zawiera 5 % v/v etanolu (alkoholu), tzn. do 84 mg na dawkę, co jest równoważne 2 ml
piwa, 0,83 ml wina na dawkę. Szkodliwe dla osób z chorobą alkoholową. Należy wziąć pod
uwagę podczas stosowania u kobiet ciężarnych lub karmiących piersią, dzieci i u osób z grup
wysokiego ryzyka, takich jak pacjenci z chorobą wątroby lub z padaczką. Lek zawiera mniej
niż 1 mmol (39 mg) potasu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od potasu”. Lek
zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.

3. Jak stosować lek Aethoxysklerol 1%

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy
zwrócić się do lekarza.
Lek Aethoxysklerol 1% stosuje się w skleroterapii żył centralnych pajączków naczyniowych,
w skleroterapii żylaków siateczkowych oraz w skleroterapii niewielkich żylaków.

Zalecana dawka

Nie należy stosować dawki dobowej większej niż 2 mg lauromakrogolu 400 na kg masy ciała
co oznacza, że u pacjenta o masie ciała 70 kg można podać nie więcej niż 14 ml roztworu 1%
na dobę.

U pacjentów ze znaną z wywiadu nadwrażliwością na leki, podczas pierwszego zabiegu
obliteracji nie należy wykonywać więcej niż 1 wstrzyknięcie. Podczas następnych sesji
można podać lauromakrogol 400 w kilku wstrzyknięciach w dawce nie większej niż
maksymalna.

W przypadku stosowania leku w skleroterapii żył centralnych pajączków naczyniowych,
w zależności od wielkości powierzchni przeznaczonej do leczenia wstrzykuje się
od 0,1 do 0,2 ml leku Aethoxysklerol 1% do żyły na jedno wstrzyknięcie (dożylnie).

W przypadku stosowania leku w skleroterapii żylaków siateczkowych i niewielkich żylaków,
w zależności od wielkości żylaka przeznaczonego do leczenia wstrzykuje się od 0,1 do 0,3 ml
leku Aethoxysklerol 1% do żyły na jedno wstrzyknięcie (dożylnie).

Sposoby stosowania:

Wstrzyknięcia leku Aethoxysklerol 1% należy wykonywać jedynie w nogę umieszczoną
w pozycji poziomej lub uniesioną ok. 30-45° ponad poziom. Wszystkie wstrzyknięcia muszą
być wykonywane dożylnie, w tym wstrzyknięcia w pajączki naczyniowe.
Do wstrzyknięć stosuje się bardzo cienkie igły (np. igły insulinowe) i strzykawki z płynnym
ruchem tłoka. Nakłucie wykonuje się stycznie, a wstrzyknięcie podaje powoli, utrzymując
igłę w położeniu wewnątrzżylnym.
W zależności od wielkości żylaków może być konieczne wykonanie kilku sesji leczenia
w odstępach jedno lub dwutygodniowych.

Uwaga:
Powstające w niektórych przypadkach zakrzepy usuwa się poprzez ich przekłucie
i wypchnięcie.

Ucisk po wstrzyknięciu leku Aethoxysklerol 1%
Po opatrzeniu miejsca nakłucia należy założyć opatrunek uciskowy lub pończochę
elastyczną. Po założeniu opatrunku pacjent powinien chodzić przez 30 minut, najlepiej
w pobliżu przychodni.
Ucisk należy stosować przez 2 do 3 dni po skleroterapii pajączków naczyniowych, zaś
w pozostałych przypadkach przez 5 do 7 dni. W przypadku rozległej żylakowatości zaleca się
stosowanie dłuższego leczenia uciskowego z zastosowaniem krótkich opatrunków
ściągających.
Powodzenie skleroterapii zależy od starannego i uważnego stosowania pozabiegowego
leczenia uciskowego.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Aethoxyskerol 1%

W przypadku podania większej dawki leku niż zalecana może wystąpić miejscowa martwica
tkanek, zwłaszcza po wstrzyknięciu okołonaczyniowym.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one
wystąpią.
Poniższe działania niepożądane zgłaszano w związku ze stosowaniem lauromakrogolu 400 na
świecie. W niektórych przypadkach objawy były dokuczliwe, ale w większości przejściowe.
Jako że zgłoszenia zwykle pochodziły z raportów spontanicznych, bez odniesienia do
zdefiniowanej grupy pacjentów oraz bez grupy kontrolnej, nie ma możliwości określenia
dokładnej częstości oraz ustalenia związku ze stosowanym lekiem każdego zgłoszonego
zdarzenia. Jednakże, możliwe jest pewne oszacowanie częstości w oparciu o długotrwałe
doświadczenie.
Miejscowe działania niepożądane (np. martwica) szczególnie tkanki skórnej oraz głębiej
położonych tkanek (i rzadko nerwów) zostały stwierdzone po omyłkowym wstrzyknięciu do
otaczającej tkanki (wstrzyknięcie okołonaczyniowe). Istnieje występowanie działań
niepożądanych uzależnione od ilości podawanego leku oraz stężenia. Dodatkowo
zaobserwowano działania niepożądane jak poniżej:

Bardzo rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10000 pacjentów): wstrząs

anafilaktyczny, obrzęk naczynioworuchowy, pokrzywka (uogólniona), astma (ataki astmy),
zaburzenia krążenia mózgowego, niedowład połowiczy, bóle głowy, migreny, miejscowe
zaburzenia czucia (parastezje), osłabienie czucia w jamie ustnej, utrata przytomności, zawroty
głowy, zaburzenia mowy, zaburzenia koordynacji ruchowej, dezorientacja, upośledzenie
wzroku (zaburzenia widzenia), zatrzymanie pracy serca, zespół złamanego serca
(kardiomiopatia indukowana stresem), kołatania serca, nieprawidłowy rytm serca
(tachykardia, bradykardia), zator płucny, omdlenie, zapaść naczyniowa lub sercowa,
zapalenie naczyń, duszność, uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej ( uczucie ucisku w
klatce piersiowej), kaszel, zaburzenia smaku, nudności, wymioty, nadmierne owłosienie w
miejscu wykonania skleroterapii, gorączka, nagłe zaczerwienienie, złe samopoczucie,
osłabienie, zaburzenia ciśnienia krwi.

Rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1000 pacjentów): zakrzepica żył głębokich

(możliwy związek z chorobami podstawowymi), ból kończyn.

Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów): zakrzepowe zapalenie

żył powierzchownych, zapalenie żył, alergiczne zapalenie skóry, pokrzywka kontaktowa,
rumień, skórne reakcje alergiczne, martwica, stwardnienie, opuchnięcie, uszkodzenie
nerwów.

Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów): neowaskularyzacja (tworzenia

naczyń krwionośnych na bazie naczyń już istniejących), krwiaki, przebarwienie skóry,
siniaki, ból (krótkotrwały w miejscu skleroterapii), zakrzepica w miejscu wstrzyknięcia
(miejscowe zakrzepy krwi wewnątrz żylaków).

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub
pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu
Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel.: 22 49-21-301
fax: 22 49-21-309
e-mail: ndl@urpl.gov.pl.

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na
temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Aethoxysklerol 1%

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności umieszczonego na opakowaniu.
Opakowanie bezpośrednie przeznaczone jest do jednorazowego użycia.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Aethoxysklerol 1%
Substancją czynną leku jest lauromakrogol 400.
Pozostałe substancje pomocnicze to: etanol 96%, disodu fosforan dwuwodny, potasu
diwodorofosforan, woda do wstrzykiwań.

Jak wygląda lek Aethoxysklerol 1%i co zawiera opakowanie

Opakowanie zawiera 5 ampułek. 1 ampułka 2 ml zawiera 20 mg lauromakrogolu 400.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Chemische Fabrik Kreussler & Co. GmbH
Rheingaustr. 87-93
65203 Wiesbaden
Niemcy

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do:
BIOTAL®
44-100 Gliwice, ul. Opolska 3
Tel/fax: (032) 231 66 67, (032) 279 12 78
email: contact@maga-biotal.pl

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:

Specjalne ostrzeżenia

Skleroterapia żylaków
Produktów leczniczych do obliteracji żylaków nie wolno w żadnym przypadku wstrzykiwać
do tętnic, ponieważ może to powodować ciężkie martwice tkanek, mogące prowadzić do
wystąpienia konieczności amputacji. W przypadku wystąpienia takiego zdarzenia należy
niezwłocznie skontaktować się z chirurgiem naczyniowym.

Wskazania do zastosowania w obszarze twarzy muszą zostać dokładnie ocenione ze względu
na wszystkie możliwe środki do obliteracji żylaków, ponieważ wstrzyknięcie dożylne może
prowadzić do odwrócenia ciśnienia w tętnicach, a przez to do nieodwracalnych zaburzeń
wzroku (ślepoty).
W niektórych rejonach ciała, takich jak okolice stóp i kostek, ryzyko nieumyślnego
wykonania wstrzyknięcia dotętniczego może być zwiększone. W związku z powyższym
należy stosować jedynie niewielkie ilości produktu leczniczego w małym stężeniu i zachować
szczególną ostrożność podczas leczenia.

Leczenie zatruć po nieprawidłowym podaniu produktu leczniczego
a) Wstrzyknięcie dotętnicze
1. Pozostawić kaniulę na miejscu; jeśli kaniula została już usunięta, ponownie odnaleźć
    miejsce nakłucia
2. Wstrzyknąć 5 do10 ml środka miejscowo znieczulającego, bez dodatku adrenaliny
3. Wstrzyknąć heparynę w dawce 10,000 IU
4. Obłożyć watą i opuścić niedokrwioną nogę

5. Jako środek ostrożności zastosować hospitalizację pacjenta (zabieg chirurgiczny na

    naczyniach)

b) Wstrzyknięcie okołożylne
W zależności od ilości i stężenia wstrzykniętego okołoskórnie produktu leczniczego
Aethoxysklerol , wstrzyknąć w miejscu podania 5 do 10 ml soli fizjologicznej, w miarę
możliwości zmieszanej z hialuronidazą. Jeśli pacjent odczuwa ciężki ból, można
wstrzyknąć lek do znieczulenia miejscowego (bez adrenaliny).

Postępowanie ratunkowe i środki zaradcze

Reakcje anafilaktyczne
Reakcje anafilaktyczne występują rzadko, są jednak sytuacjami mogącymi stanowić
zagrożenie dla życia. Lekarz sprawujący opiekę medyczną powinien być przygotowany na
podjęcie środków ratunkowych i posiadać dostęp do odpowiedniego zestawu ratunkowego.
Leczenie beta-adrenalitykami lub inhibitorami enzymu hamującego angiotensynę (ACE)
może wpływać na przebieg zabiegów ratunkowych w przypadku wstrząsu anafilaktycznego
ze względu na wpływ na układ krwionośny.